Φυλακισμενα Μνηματα...

 

 Για να θυμουνται οσοι ξεχνουν 

το μελλον που διαλεξανε 

μοναχοι τους να ζησουν!

Φυλακισμένα Μνήματα

Τεσσερις τοιχοι γυρω μας 

κι ο ουρανός μπροστα μας.

Ορθοί εδανα στεκομαστε

τοιχια δεν μας κρατανε...

Εθαρρεψαν πως το μπορουν 

νεκρους να φυλακισουν

Και στοιβαξαν τις πετρες τους

Φυλακισαν τους Ταφους.

Ομως εμεις τα τειχια τους 

μητε που τα θωρουμε

Τ αστερια και τον Ηλιο μας

εχουμ´ ορίζοντά μας!

Εκει θε να τραβηξουμε

Λευτεροι, Νεοι, Ωραιοι

σε λεοφωρους φωτεινες,

Στα Ηλυσια Πεδια!

Θ´ αφησουμε τα μνηματα

ναχετε να θυμαστε!

-Χωρις θυσιες λευτερη

Η Κυπρος δέ κρατιεται!

Κι αν αντρες δε διαλεξετε 

π´ομοφωνοι δεν ειναι, 

που συνετα δε σκεφτονται, 

με το πουγγι στη τσεπη, 

που θελουν Υμνο να μιλά 

Σημαια να κυμματιζει, 

και τη ψυχή σαν τη θωρει

να κλαιει και να δακρυζει, 

Που ξερουν να υψωνουνε 

ορθο το αναστημα τους

που χουν καρδια σα προσπαθούν,

κουραγιο οταν πεφτουν

που μαχονται, που σκεπτονται,

π´ ασπιδες δεν πετανε!

Που η περηφανεια τους κρατά

σε μαρμαρενια αλωνια!

Που Χαρο, Αρχοντους και Στρατους, όπως και μεις, δεν στρεργουν,

Μπροστα σας Μεγα Αλεξανδροι,

αγωνιστες, γενναιοι, 

τοτενες....

Θαρθει κακο ξημερωμα,

μια καποια αυγη θα φτασει

κι αυτοι που μας κρεμασανε, 

τα ερπετα , οι βδελλες, 

θα χουν δικο τους πελαγος κι αερα απ το νησί μας,

θαχουν τσιρακι τη Τουρκια

τα στιφη απ την Ασια,

θα πνιξουν θα τελειωσουνε την λιόφωτη την Κυπρο!

Αξιοι εσεις της τυχης σας 

το διαλεμμα δικό σας!

Ή μή, εδανα τα μνηματα!

Κενα! 

Φυλακιστειτε!

Ποτε ξανά τετοια χρονια!!!!

 

Του Τέτοιου...ΠροΦητικον!!!!!

Πιν πολλα πολλα χρονια κοντα 20, ήταν ένας τρανός και φημισμένος Μιστερ Εϊμ...

Με ελπιδες για την ανταμοιβη των εργων του. 

Ηρθε πολλα χρονια αργοτερα, αλλα χωρις ουσιωδες αποτελεσμα. 

 

Του ....Τέτοιου
(...Άσμα δημοτικόν και πένθιμον...)

Όχου πως θέλω τέτοιε μου

πουλόβερ να σου πλέξω

εκειό της μόδας το ριχτό

με τις φαρδιές τις ρίγες

Μαζί φαρδοπαντέλονο

ζεστό για το χειμώνα

κι αυτό με ρίγες, ασσορτί

Να μήν κρυώνεις έρμο!!!

Γιατί καλέ μου κι αψηλέ

έτσι που το πηγαίνεις

δεν το γλυτώνεις άτιμο

εκείνο το κελάκι

μικρό και χουζουρλούδικο

και Κορυδαλλομεριάτο!!!

Κι εκεί θα κάνεις τακιμιά

και θάχεις και παρέα

τον Κοσκωτά που φρόντισε

να μείνει, η παρέα.

Ο Κοσκωτάς που λες παιδί,

 με κείνα και με τ΄ άλλα

σαν άγγελος μου φαίνεται

μπρος στην τρελλή κουτάλα,

Αυτή που το χεράκι σου

χωρίς ντροπή καθόλου

 την πάσαρε στον Πόκκαλη,

στον Χρήστο τον Καμπράκη,

στον ΚΛαναρά, στον Γκαρατζά,

στον Κλάτση, στον Γκιαννάκη!!!

Αυτόν ντε τον Γκωστόπουλο

Που τώρα έχει τάχα,

την Τράπεζα την ΑΛΦΑ!!!!

ΑΣΤΑΚ ΑΦΑΙΝ και ΙΟΝΑ

Και ΙΟΝΕ και ΙΟΝ,

  ΔΕΛΤΑ μαζί και ΑΕΧΑ

 αλλά κυρίως ΠΛΟΙΟΝ!!!!!

 Μέτρα και πες μου τέτοιε μου

  και μην το πολυκρύβεις!!

 Πόσα εσύ κι η φάρα σου

 του ‘δωσες να χορτάσει;

50 δις 80 δις και άλλα 300 σούμα;

Το ένα τρις το έφτασε;

Το πέρασε, του λείπει;΄

Στα 100 ούτε 4

 τα ποσοστά του φτάνουν

 κι από κοκκόρι πού ‘παιρνε

όλες τις κότες γύρω,

 τώρα σφυράει κλέφτικα

« ‘Οοοοχι σε με, στον Σπύρο!!!!»

 Αυξήσεις σπλιτ και δωρεάν

αβέρτα και κουβέρτα

 γέμισε ο κόσμος χαρτουριά

  και οι μάγκες πήραν ρέστα!!!

 Οι ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

 φάγανε από 1 τρις και πάνω

Για να αγοράσουν τάχατες 

χαρτιά που ήταν κάτω!!!

Που ναι τα κέρδη τους μωρέ

ποια είναι η προκοπή τους;

Κι οι τράπεζες τί κάνανε

  με ‘κείνα τ΄ αμοιβαία;

Πού είναι εκείνοι οι ειδικοί

 εκείνα τα σαϊνια

 που πιο καλά και πιο σωστά

 θα κάνανε κουμάντο; 

Από 50 τσ΄ εκατό

 είναι όλα τους πιο κάτω!!!!

 Ποιός έλεγχος

 ποιος βούρδουλας

έπεσε Μιστερ ΑΙΜ,

που τα δοντάκια τ΄ ασπρα σου

 τα δείχνεις για ομορφάδα

 και δεν τα τρίζεις άγρια

στην σάρα και την μάρα;

 Από τον Μπάτμαν άρχισες

 κακόμοιρε την γύρα;

Κι αν είναι ο δρόμος σου μακρύς

 και κουραστείς κι ιδρώσεις;

Θ΄ αντέξεις  ως του Καρατζά,

θα φτάσεις Παπαδήμο;

Θαρθεί η ώρα του Θωμά

 του Χρήστου και του Κίτσου;

 

Ρωτώ και πλέκω και σωμό

δεν έχω Παλικάρι,

μα πού θα πάει θα την βρω

 του κουβαριού την άκρη!!

‘Οπα τις, νάτη,

τέλειωσε η κουστουμιά η σικάτη!!!

Βγαλ΄ το Αρμάνι που φορείς

 και φόρα την φακάτη!!! 

ΟμόΦωνοι Ρεζιληδες...Εις το διηνεκες...

Με ζεμπεκιές και κουμπαριές,

πατρίδα δεν κρατιέται!!!!

και για βραβεία Γερμαπνών

Και Νομπελ, δεν πουλιέται!!

Aπο το 1996...Ναυτεμπορική, Way...εδω

Τίποτα δεν άλλαξε!
Μόνο οι «κατΑΛΗΤΕΣ» του πειράματος!
Ελπιζοντας πως θα ντραπουν καποιοι να υποδυθουν οτι ...προσβάλλονται!
και ζητώντας συγνωμην απο κεινους που παρέμειναν αντάξιοι και πολύ λιγοι, αλλά «Τριακόσιοι»!
Ομόφωνοι ρεζίληδες 
ειν΄ όλοι τους, ξυπνήστε
κι αντί να ξεμαλλιάζεστε
ομόφωνα υμνήστε!!!!
Oμόφωνοι ρεζίληδες
Παπάρδες και μα…άκες!
Σκα…τάδες, βολεψάκηδες.
Μισέλληνες και βλ….άκες!!!
Τρέμηδες και λιπόψυχοι,
Κο...θώνια και κοπρ…..ίτες,
-κείνα ντε τα μικρααα τα αθώα σκυλααακια!!!)-
Τεμπέληδες κι αμόρφωτοι,
Αστράτευτοι κι αγυρ...τες!!!
Παπουτσωμένοι γάιδαροι
-Για γάτοι δεν φτουράτε!-
Κλώσσες μαζί και κόκκοροι
Που πίσω δεν κοιτάτε,

Γελάτε και μας δείχνετε

Σε μας τους ΤΣΙφοφόρους
Πώς φτιάχνετε τους ..ώλους σας
Πώς ρεύεστε χορτάτοι,
Κουνώντας μας το δάχτυλο
σαν τον Χατζηαβάτη!!!

Που όλοι εμείς οι άχρηστοι
Ο ταπεινός κοσμάκης, 
Αυτοί που σας ΤΣιφίσαμε 
Καθόλου δεν νογάμε!!
Πως δεν καταλαβαίνουμε
Τι αετούς βλογάμε!!!!!
Σκα..το..λειχοι, κουρνόλειχοι
Με δέκα καμπινέδες, 
Ειν’ οι κοπρές που κάνετε,
Της μάσας σας χαφιέδες!!!

Εμείς, σαν τι να χάσουμε;
Το τίποτα, δικό μας ! 
Πλούτος μας και καμάρι μας
Και ριζικό πικρό μας!!
Τούτος ο τόπος ο μικρός,
ο έρμος, μία δαντέλα,
Την έπλεξαν, την στόλισαν 
Τόσες χιλιάδες χρόνια!!
Και σεις την κομματιάζετε,
Την καίτε, την πουλάτε!!
Την κόβετε, την ράβετε,
 την κάνετε κουρέλι,
Στα μέτρα κάθε Σκοπιανού 
και κάθε Μωχαμέτη!!

Άει να χαθείτε αθύρματα, 
σιχάματα, Σκουπίδια!!!
Που κι αν τριακόσιοι είσαστε, 
όλη η ντροπή δικιά σας!!! 

Ο Λεωνίδας που τα΄ ακού΄
κλαίει, μοιρολογάει:
-Τις Θερμοπύλες φύλαξα,
μέχρι το Θάνατό μου
Και σείς λεροί, ριψάσπιδες
το κάνατε ντροπή μου!!!!
Εκεί τριακόσιοι πέθαναν σαν άνδρες, δίχως να ‘χουν 
Την τέχνη –λέει- του εφικτού στην κεφαλή την άδεια!!! 
Που θέλει το κατο... ύρημα της βράκας,
 νοημοσύνη
Και την σκυμμένη ράχη τους , να λεν,
καπατσοσύνη!!

-Δεν σβήσαμε, δεν πέσαμε,
όλοι με την ασπίδα,
για να τολμάς εσύ εκεί,
Σ΄ αυτό το χώρο, στην Κ..ουλή ,
Ω συ ακαμάτη Κ…ουλευτή,
Χλιδάτε, κλαπα…ρκίδα, 
Να μη σε νοιάζει Πού μπορεί, 
Να φτάσει η πατρίδα!!!

Πρόβατα με τους τσέλιγκες,
σκέτες βοϊδοσκοπούλες,
με το μαντρί ως τον Μωριά, 
καυχιέστε ΕΒΡΩπΕοι!!!!!!
Η ΕΛΛΑΔΑ, ρε Ξεφτίληδες 
Πείτε μας , ΤΙ ΣΑΣ ΦΤΑΙΕΙ;;;;;;;;;;