Κοτλέ ΦαρδύΡιγον....: Μαΐου 2009

Είναι αυτονόητο ότι δεν χρωστάμε παρά τιμή και αγάπη στον Κώστα Ηλιακη...
Και ο ηρωισμός του δεν είναι προς εξαργύρωση από κανέναν.
Εξ αίματος η εξ αγχιστείας...
Ο Κώστας επεσε μαχόμενος και υπερσπιζόμενος την ακεραιότητα του Ελλαδικού χώρου, αποστολή που του ανέθεσε η πατρίδα του.
Την Θυσία του εκμεταλεύτηκαν την άλλη κιόλας μέρα, τύποι σαν τον ΒουλγαροκτόνοΚτόνο τον Μικρό, τον μούτσο Αντωνιάδη, τον περιλάλητο ΒερυΚούκιο, για να μιλήσουν για τη ματαιότητα της Θυσίας του και την ανάγκη να προσφύγουμε σε επιδιαιτητές τύπου Καρλα δελ Πόντε, να ορίσουν τα όρια της δειλίας μας και της υποχωρητικότητάς μας Ενοχοποιώντας "το υπερβάλοντα ζήλο" των ηρώων σαν τον Ηλιάκη.
Από την εφημερίδα “Σημερινή”, 05 Ιουνίου 2006 Στήλη “ΕΙΡΗΣΘΩ”,
του Λάζαρου Μαύρου
ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ «Ανανιστές», Γ. Παπανδρέου, Κ. Σημίτης, Κ. Μητσοτάκης, Ντόρα Μπακογιάννη κ.ά., μαζί τους διακριτικά και ο κ. Κ. Στεφανόπουλος, ήθελαν να ξεφορτωθούν, «επιτέλους», το Κυπριακό. Για να τα… βρούνε με την Άγκυρα. Και για να ευχαριστήσουν την Ουάσιγκτον. Σαν το «ευχαριστώ» του Σημίτη προς τις ΗΠΑ για τα… Ίμια!
Γι’ αυτό ξήλωσαν το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου του Ανδρέα Παπανδρέου. Γι’ αυτό και ο εθνικός εξευτελισμός των S-300. Γι’ αυτό και η απαγόρευση του «Τοξότη» 2001. Και ούτε που τους έγνοιαζε ότι το Σχ.Ανάν - που έσπευσαν να υποστηρίξουν πριν καν το διαβάσουν - θα διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και θα μετέτρεπε την Κύπρο σε τουρκο-βρετανικό προτεκτοράτο. Άλλωστε, ούτε μετά το σωτήριο της πατρίδας 76% του λαού στο Δημοψήφισμα, είχαν το θάρρος και την εντιμότητα να ψελίσουν καν ένα mea coulpa. Κατ’ ακρίβειαν είναι θυμωμένοι και δεν συγχωρούν τους Κυπρίους που τους χάλασαν τα… «ελλαδοτουρκικά» τους. Χαρακτηριστικά και τα όσα είπε και η «οικιακή βοηθός» της «Παγκόσμιας Οικοκυράς» (ΗΠΑ) κ. Θ. Πάγκαλος 24/5/05 στη Λευκωσία. Και όσα γράφουν μέχρι σήμερα αμετανόητοι οι κονδυλοφόροι τους…
ΤΩΡΑ, οι ίδιοι, φαίνεται ότι θέλουν να ξεφορτωθούν και το Αιγαίο. Να απαλλαγούν από την υποχρέωση υπεράσπισής του απέναντι στην Τουρκία. Και εάν η «φόρμουλα» της λιποταξίας τους στην Κύπρο βρέθηκε με το Σχέδιο Ανάν, η λιποταξία τους στο Αιγαίο ψάχνει τη «φόρμουλα» στη… Χάγη.
Προπομπός ανέλαβε ο κ. Κωστής Στεφανόπουλος. Κι από πίσω του, οι κ.κ. Σημίτης, Γιωργάκης, Ντόρα κ.ο.κ. Με την Άγκυρα να τρίβει τα χέρια της. Δική της αεροπορική επιδρομή έστειλε στον θάνατο τον Σμηναγό Ηλιάκη στα νερά της Καρπάθου μας.
Κι αντί άλλης αθηναϊκής αντιδράσεως, οι Τούρκοι Επιτελείς παρακολουθούν, με ηδονή, τους εν Αθήναις Υποτελείς να αναζητούν τρόπους νέας υποχώρησης.
Τρόπους νομιμοποίησης των τουρκικών επεκτατικών επιβουλών, βαφτίζοντάς τις ως «διαφορές». Επί των οποίων θα αποφανθούν κάποιοι… δικαστές της Χάγης! Όπως απειλείτο και ο κυπριακός λαός να μετατραπεί σε Αναν-ικό ανδράποδο της τουρκικής πολιτικής και της δικτατορίας των Τριών Ξένων Δικαστών! ΑΛΛΑ, επειδή οι όπου γης Έλληνες, εκτός από Κύπριοι, είμαστε και Αιγαιοπελαγίτες, γι’ αυτό και να ‘ναι σίγουροι πως δεν θα τους το επιτρέψει ο λαός. "

*******

Υ.Γ. Τρία χρόνια μετά, Οι Ανανάδες νίκησαν και ο Στάλιν της Μεσσοογείου είναι γεγονός με την βοήθεια του άλλου προσώπου του 'Ιανού, που έχει βάλει στόχο την Ολότητα του Ελληνισμού, τους Αγγλοαμερικανούς και τους λοιπούς στήμονες αυτού του άνθους του κακού
Στον κόσμο αυτό, το κενό που αφήνει η φοβική συμπεριφορά μας ,το καταλαμβάνει αυτός που δεν φοβάται να το διεκδικήσει.
Σε γνώση των κροκολοΔακρυόντων, των ετοίμων να μοιράσουν ξένα ιμάτια,
των Σολομώντων της συνείδησής μας...
Στην Χαγη Αδελφές μου, στην Χάγη... (οχι Τσέχωφ, Χαχάνωφ!!!)

*******

Θουκυδίδης προς Κ. Στεφανόπουλο, EΙΡΗΣΘΩ
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
" Ε Π Ι ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ του, ο κ. Κ. Στεφανόπουλος ορθώς απένειμε, στην Πνύκα, την ελληνική ιθαγένεια στην κορυφαία παγκοσμίως ελληνίστρια και θουκυδιδή-στρια Ζακλίν ντε Ρομιγί.
Κακός, όμως, αποδεικνύεται ο ίδιος, ανεπαρκώς μελετήσας τον ίδιο τον Θουκυδίδη. Τόσο χρόνο που διαθέτει, συνταξιούχος και τόσους προβληματισμούς που του προκάλεσε η μέχρι τούδε αποτυχημένη πολιτική των Αθηνών, έναντι της Τουρκίας, δεν θα ΄πρεπε να αμελήσει την αειθαλή σοφία του πατέρα του πολιτικού ρεαλισμού Θουκυδίδη;
Θα του ήταν, π.χ., πολύ χρήσιμη, έναντι της Τουρκίας, η πολιτική σκέψη και απόφαση που ανέπτυξε γύρω από το περί Μεγαρέων ψήφισμα ο Περικλής, αρνούμενος τον ενδοτισμό και την υποχωρητικότητα:
«Αυτό το ασήμαντο (ψήφισμα) είναι η δοκιμασία του φρονήματος και της αποφασιστικότητάς σας γενικά. Αν υποχωρήσετε θα προβάλουν, αμέσως, άλλη μεγαλύτερη απαίτηση, γιατί θα νομίζουν ότι και τώρα ενδώσατε από φόβο»
Α. 140: «το γαρ βραχύ τι τούτο πάσαν υμών έχει την βεβαίωσιν και πείραν της γνώμης. Οίς ει ξυγχωρήσετε, και άλλο τι μείζον ευθύς επιταχθήσεσθε ως φόβω και τούτο υπακούσαντες».
Θα τον προβλημάτιζε, ίσως, μακριά από την, περί Χάγης, εισήγησή του, η κριτική που άσκησε ο Συρακούσιος αντιστασιακός ηγέτης Ερμοκράτης, στους Σικελιώτες συμπατριώτες του που έδειχναν πρόθυμοι να συμβιβαστούν με τους Αθηναίους επεκτατιστές:
«Δικαιολογούνται φυσικά οι Αθηναίοι να έχουν κατακτητικές προθέσεις και να καταστρώνουν σχέδια. Δεν κατηγορώ εκείνους που επιζητούν να επεκτείνουν την κυριαρχία τους. Κατηγορώ εκείνους που είναι πρόθυμοι να υποταχθούν»
Δ.61: «ού τοις άρχειν βουλομένοις μέμφομαι, αλλά τοις υπακούειν ετοιμοτέροις ούσιν».
Αλλα θα ΄πρεπε να μελετήσει ο αθκιασερός κ. Στεφανόπουλος και τα πολιτικά σχόλια που έγραψε ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν καταπιάστηκε με τη μετάφραση του Θουκυδίδη. Θα εκπλαγεί να δει τις επισημάνσεις του για την τακτική εκείνων που πρώτοι πάτησαν το κουμπί του πολέμου, των Κορινθίων και πώς σαμπόταραν τη «Χάγη» εκείνης της εποχής, την οποία είχαν προτείνει οι Κερκυραίοι για το ζήτημα της Επιδάμνου. («Σχόλια Ελ. Βενιζέλου στην Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου του Θουκυδίδη», Εκδ. Ν. Κόλλιας, Αθήνα 1990).
Γ Ι Α Τ Ι, άραγε,η τόσο σπουδαία και αειθαλής, δική μας προγονική πολιτική σοφία, μελετάται από τόσους πολλούς ξένους και από κανένα δικό μας πολιτικό; "