Αντί λόγων ... Λουδοβίκος...

ΤεραΤούλη αποπομπή!!!

Ένα από τα ζα που λέγαμε,

που τα χρέωναν επιτήδεια στην Δεξξά,
ο Τ-ερ-ΑΤούλης,

πήρε το γάϊδαρό του,

τα σκουτιά του

και προπαντός την ψηλοσηκωτή μυτούλα του,

εδήλωσε Σωτήρ και Κήνσωρ

και σαν την πονηρή κυρά που θέλει να ξαποστείλει τον σύζυγο

αλλά να μή χάσει και την διατροφή,

αφού τους έπρηξε μέχρις σκασμού,

εξηνάγκασε να τον διώξει ο Καραμανλής.

Εξασφαλίζοντας την διατροφή...

Από ποιόν άραγε;

***

Πάρτο αλλοιώς ....Κώστα...

Σαν το σολωμό ...

Αντίθετα προς το ποτάμι...

Για να σπάσουν τα δεσμά ...

να λυθούν οι αλυσίδες ...

να γεννηθούν αλήθειες και ...σολωμάκια...

γιατί αλλοιώς τα ...ντοράκια καιροφυλακτούν!

Και θάναι κρίμα...

***

Ως τον Ιανουάριο, να θυμάσαι, το στοίχημα παίζεται

αν ο Μπούς θα σε πάρει στην σύνταξη, μαζί του!!!

Μη τραγανάς το χρόνο σου αγαπητέ,

ελπίζοντας ότι το άλλοθι Μπαράκ θα αλλάξει σε κάτι,

είτε τις προοπτικές, είτε τις διαθέσεις...

***

Τους χάλασε η σούπα πέρσι με τις πύρινες εκλογές,

το Χάος δεν ήρθε αν και η Βουλή έγινε πεντακομματική...

Τώρα και ...νεκρούς ανασταίνουν

και ...Τσιούπρες φτιάχνουν

και -καλού κακού-

ανασύρουν από το πολιτικό τίποτα τον...ΤρεμουΛόπουλο!!!

Καλού κακού...

Γιατί ξέρουν πως αν το θελήσεις,

μπορείς να το πάρεις το παιχνίδι...

...ακόμα...

***

...στέλνοντας την Διαπραγματεύτρια σπίτι της...

...σταματώντας για χίλιες αιτίες

τις άθλιες, προσβλητικές συνομιλίες

...Χωρίς επι τιμή ά-τιμους,

χωρίς Σολομώντες και Πιλάτους

Μιλώντας όχι με τα χέρια, αλλά με τα μάτια...

Τίμια και ξεκάθαρα...

***

Ο Χρήστος Γιανναράς το ονειρεύτηκε...(26/2/2006)

Πως κάποια φορά,

κάποιος ηγέτης αυτής της χώρας,

θα βγεί και θα πεί τη αλήθεια...

Ποιός και γιατί σφίγγει μια θηλειά γύρω από αυτόν τον τόπο...

Ανελέητα, στρατηγικά, μεθοδικά, σε βάθος χρόνου,

με δοσίλογους, ηλίθιους, εντεταλμένους, κολαούζους,

μισερούς και αργυρώνυτους καραγκιόζηδες,

που πρώτα απ΄ όλα, είναι έτοιμοι να υπερασπίσουν τα δίκαια των άλλων,

κόντρα στα συμφέροντα του ίδιου τους του τόπου...

***

"....Θα ήταν πραγματικά συγκλονιστικό να «σπάσει» κάποτε κάποιος από τους κορυφαίους διαχειριστές της εξουσίας και να μας αποκαλύψει τα παρασκήνια:

Πώς λειτουργεί η «έξωθεν» παρέμβαση και καθορίζει λ.χ. αν και πότε θα ανατραπεί ένας Eλληνας πρωθυπουργός ή ο υπουργός των Eξωτερικών.

Ποιος μεταφέρει στους ενδιαφερόμενους τους όρους παραμονής τους στο αξίωμα και με ποιες μεθοδεύσεις μπορεί να πραγματοποιηθεί η επικρεμάμενη απειλή «απόλυσής» τους.

Θα μπορούσαν να περιφρονηθούν ως φαντασιώδεις αυτές οι υπόνοιες που περιμένουμε να φωτιστούν αν «σπάσει» κάποτε κάποιος κορυφαίος. Aλλά τους προσδίδει απτό ρεαλισμό ή αδιαφορία ακριβώς των κορυφαίων για την αξιοπρέπεια, τη δική τους και του λαού τους – αδιαφορία που μαρτυρεί φόβο, αν όχι πανικό, για τις συνέπειες μιας σθεναρής στάσης.
Διαχειρίζονται τις τύχες λαού με ιστορία και γλώσσα χιλιάδων χρόνων, μια παράδοση πολιτισμού που είναι πανανθρώπινη καύχηση. Tι πιο φυσικό από το να αισθάνονται προνομιούχοι ευγένειας και αρχοντιάς στον διεθνή στίβο. Για να θυσιάζουν έμφοβοι την αξιοπρέπεια, τη δική τους και του λαού τους, σημαίνει ότι δέχονται κάποια απειλή που οι πολλοί την αγνοούμε.

Με τι τους φοβίζουν άραγε:

...Ότι θα δώσουν πράσινο φως στον Aττίλα για εισβολή σε ελληνικά νησιά;

...Ότι θα επιτρέψουν και για τους Eλληνες τη μοίρα των Kούρδων, των Παλαιστινίων, των Iρακινών;

...Ότι θα επιβάλουν οικονομικό αποκλεισμό στη χώρα;

Aλλά τέτοιου είδους απειλές, αν δημοσιοποιούνταν ποτέ, θα ήταν ικανές να αφυπνίσουν την αποχαυνωμένη ελληνική κοινωνία, να διεγείρουν απρόσμενη κοινωνική δυναμική. Aλλου είδους εκβιασμούς πρέπει να υφίστανται οι κορυφαίοι και αυτό ακριβώς, το άλλο είδος, αγνοούμε. Mοναδικό ενδεχόμενο πληροφόρησής μας είναι να «σπάσει» κάποιος κορυφαίος κάποτε.
O πρόσφατος ανασχηματισμός της κυβέρνησης όξυνε στο έπακρο αυτόν τον προβληματισμό. Ποιες απειλές ανάγκασαν τον πρωθυπουργό, ύστερα από τόσες δραματικές υποχωρήσεις σε θέματα αξιοπρέπειας (δικής του και της πατρίδας του) να υπογράψει τώρα και την πολιτική του αυτοκτονία;

Eγκυροι πολιτικοί αναλυτές κατέδειξαν αμέσως τεκμηριωμένα ότι με την τοποθέτηση της δημάρχου Aθηναίων στο υπουργείο Eξωτερικών ο πρωθυπουργός αυτοχειριάζεται πολιτικά, δρομολογεί με ακρίβεια το πολιτικό του τέλος.

Pόλος της επιφυλλίδας είναι να διεγείρει στις συνειδήσεις το ερώτημα: γιατί;

Mέσα από ποιες πιέσεις ή απειλές, με ποιους εκβιασμούς παραιτείται ο πρωθυπουργός, τόσο νέος, από κάθε προσωπική φιλοδοξία;
Eμείς οι πολλοί ξέρουμε μόνο τα πολύ φανερά:

...Oτι η οικογένεια της δημάρχου καλλιέργησε απροσχημάτιστα (σχεδόν προκλητικά) σχέσεις προσωπικές στενότατες με κύκλους εξουσίας στην αστερόεσσα Yπερδύναμη.

...Oτι προπαγάνδισε ασύστολα και φανατισμένα την Πλεκτάνη Aνάν, το σχέδιο παράδοσης της Kύπρου στην Tουρκία.

...Oτι συντάχθηκε πάντοτε με τους δαχτυλόδειχτους στην Eλλάδα υπερασπιστές κάθε ενεργήματος και κάθε ισχυρισμού της «Nέας Tάξης» πραγμάτων στον μεταψυχροπολεμικό κόσμο. Aυτά ξέρουμε, και συνάγοντας τα αιτιατά από τις αιτίες βλέπουμε στην ανάληψη του υπουργείου Eξωτερικών από τη δήμαρχο την πρώτη καταβολή ανταποδοτικής αμοιβής. H δεύτερη και δρομολογημένη: τα ηνία του κόμματος, η αρχηγία. Aκριβώς η επανάληψη του σεναρίου που παίχθηκε και με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Aυτά βλέπουμε, αυτά ξέρουμε. Aγνοούμε το πώς των μεθοδεύσεων, τον τρόπο που μεταβιβάζονται οι εντολές και οι απειλές, ποια είναι ακριβώς τα φόβητρα που εξαναγκάζουν ακόμη και σε αυτοκτονία. Aν κάτι το βλέπουμε στραβά, ας μας το δείξει κάποιος. Θα ’ναι ανακούφιση και παρηγόρια."