Μου έκατσες στην πλάτη σιχαμένε!
Νομίζεις ότι στέκεσαι καλά;
Μετράς και φχαριστιέσαι τα λεφτά σου
Βρωμιάρη παλιο βλάκα, κοιλαρά;

Θα κλάσεις όμως, πού θα πάει, δεν θ΄ αντέξεις!
Και πύραυλος θα γίνω στην στιγμή
Θα σκάσεις με το κώλο ανθρωποπνίχτη
Και λεύτερος θα είμαι να το ξέρεις,
Ακόμα κι αν τ οφείλω σε πορδή!

Για πάντα, στο δηλώνω, δεν θα είμαι,
της βρώμικης ζωής σου, το σκαμνί!


Καμιά περίπτωση να ξεφύγουμε από τον …ζυγό τους, δεν πρέπει να αφήσουμε ανεκμετάλλευτη!
Ο «ραγιάς» που υποτίθεται ανέχθηκε, περιφρονημένος από τους «γενναίους» που λάκισαν ή αλλαξοπίστησαν και άντεξε τα 400 χρόνια σκλαβιάς, ήταν Εδώ, κράτησε τον χαρακτήρα και την εθνική του συνείδηση, την γλώσσα και τα έθιμά του, έζησε και μεγάλωσε τα παιδιά του μεταφέροντας την δάδα της Ιστορίας του!

Δεν είναι η «ποσότητα» και η «ποιότητα», που υπολογίζουν για χαμένη!
Είναι και ήταν η κρίσιμη μάζα που διέψευσε τις θλιβερότερες προβλέψεις και προθέσεις!
Κι αυτό που σας σκοτίζουν για δειλία, μη μασάτε, το τρέμουν!

Δώδεκα!!!! Το 2012!!!!!

ΗΡΘΕ ΤΟ ΔΩΔΕΚΑ,
κι ούτε μια στάλα φρόνημα...
Την περηφάνεια του Λαού μου
την κτυπάς
και την Πατρίδα μου σκλαβώνεις
και πουλάς....
*
ΔΩΔΕΚΑ,
και να σκεφτούμε φρόνιμα,
μ´ όλο το σούργελο που σ´ έστειλε, ζητάς,
την Λευτεριά μας που παλέψαμε,
πουλάς,

ΤΟ ΔΩΔΕΚΑ

Μες στης γενιάς μας τον πανάρχαιο δρυμό,
σαν Ξυλοκόπος τριγυρίζεις φθονερός,
σαν Εφιάλτης βασιλεύεις σκοτεινός...
Και δεν τσακίζεσαι να φύγεις,

βρε ΦερέΦωνο!!!!

Σα το κακό τ´όνειρο να σβύσεις μιας αυγής,
που γρήγορα θα έρθει το ξημέρωμα,

της οργισμένης της ψυχής μας,
το ημέρωμα!
*
ΔΩΔΕΚΑ,
ο Λαος μου ξεγελάστηκε...
Σ´ ενα Μνημόνιο τον έδεσες γυμνό,
και στα Γεράκια τον παρέδωσες τυφλό...
Στο Λέω, στο φωνάζω,
σε Μισώ!!!

ΔΩΔΕΚΑ,
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ, ΘΑ ΔΙΑΒΕΙ
και θάρθει, το προσμένω,
πολεμώ,
σ' εκείνον τον μελλούμενο καιρό,
που οι Έλληνες ξανά θα θυμηθούν

πως "ξέρουν" ,πως "υπάρχουν",
Πως "μπορούν!"

και τότε.....
Τ´ αθύρματα που τρύπωσαν παντού,
σαν τ' άθλια, τα όρνια του κακού,
ανάσα οταν θα πάρουμε, εμείς,
ορθοί σα σηκωθούμε απο τη γης,
θα τρέξουν σα τις σαύρες να κρυφτούν,
στις τρύπες τους θα τρέξουν
να χωθούν!
ΤΟ ΔΩΔΕΚΑ.....

Υπάρχουμε Εμείς, που θα τολμήσουμε
το γένος μας Εμείς, θα το στηρίξουμε
και το Μνημόνιο,
Μνηστήρα του κακού,
Μέμνησο, σου το ορκίζομαι,
Μνήμα δε θάναι του Ελληνικού Λαού!

Εις το διηνεκές...και το 2012 ...Ευχές και κατάρες...

Υπάρχουν περιπτώσεις που ο σεβασμός
βλάπτει!!!
Ιδίως όταν τον χαρίζουμε, όπου λάχει!
Γιατί θα τον κληρονομήσουν αθώοι!!!
Τα παιδιά μας!!
*
*
Είπαμε αμνηστία,
όχι αμνησία!
Είπαμε Λήθη,
όχι ηλιθιότητα!
*
*
Τα λάθη που διηγείται η γιαγιά Ιστορία,
τα επαναλαμβάνουν
εκείνοι που βουλώνουν τ΄ αυτιά τους!
Η τους τα βουλώνουν άλλοι!