Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Αρνιέμαι, αρνιέμαι, αρνιέμαι!


Αρνιέμαι...
Στίχοι : ....
Μουσική : Μικυ Μάους...
Πρώτη εκτέλεση: Κάϊν!
***
Αρνιέμαι, αρνιέμαι, αρνιέμαι
Αλήτες να κρατάνε τα λουριά
Που χώνονται σε σβέρκους λιπιασμένους
Λυκόσκυλων που ντύθηκαν αρνιά…
***
Αρνιέμαι, Αρνιέμαι, Αρνιέμαι,
Κερκόπορτες με πόμολα χρυσά
να τις ανοίγουν όπως πάντα Εφιάλτες
Που όμορφα μιλάν Ελληνικά…


Αρνιέμαι, Αρνιέμαι, Αρνιέμαι
Δραγώνες και Ρεπούσιες Μαμές
Που πήγαν και κλωσήσανε κατάρες
στ΄ αυγά που τα παράτησαν οχιές!
**
Αρνιέμαι, Αρνιέμαι, Αρνιέμαι,
Να ορίζουν τη Ζωή μου Ιανοί
Διπρόσωποι ανήθικοι κοπρίτες
Υπόχθονοι, αργυρώνυτοι, εχθροί!


Αρνιέμαι, Αρνιέμαι, Αρνιέμαι,
Τη μια με το δρεπάνι, το σφυρί
Την άλλη μ΄ ένα πράσινο, μονόφθαλμο χαρτί,
να κλείσουν ανελέητοι Δεσπότες
Τον Κόσμο σε ακλείδωτο κελί.

Μια πρόκληση "γέννησε" μια ...ιερόσυλη ιδέα για μερικούς- δεν είμαι ανάμεσά τους- να "αρνηθώ" και γώ! Κι "αρνήθηκα"...