Τσαρούχια και ...Μιούλς

Ασχετο αλλά, εντελώς σχετικό!
Δείχνοντας την κατάντια ενός λαού να ντρέπεται που υπήρξε!
Χαρι στους "μορφωμένους" του που αισχυνόμενοι των... τσαρουχιών τους, τα είπαν μιούλς και αισθάνθηκαν πολίτες του κόσμου!

"Μη σας ξαακούσω να γράφετε Λονδίνο, Παρίσι, Πεκίνο ή Νέα Υόρκη!
Αμόρφωτοι και ουτιδανοί!

Ειδατε πόσο όμορφα μάθατε "ξένες γλώσσες" , στην περίπτωση του ...Μπουρκάς!
Σκιαζοφοβιτσιάρηδες μη και δεν υπηρετήσετε το "πολιτικαλ κορέκτ" που σας επιβάλλει ο αρχοντοχωριατισμός και η Α-δεξιότητά σας!

Λοντον λοιπόν ,Πάρις και Νιου Γιόρκ ου μην και Πειπινγκ!

Για να μη ...καταντήσετε ποτέ ,ω υπήκοοι του κόσμου,να πείτε το Μπουργκάς , με την ξεφτιλισμένη , εθνικιστική ονομασία του, Πύργο!
*****

Μηδεν και εις το ...Πηλίκιο και εις την Ιστορίαν! "

*****

Τα προξενειά του Κώστα...

Ποίμα!

-Γιατι μωρό μου δεν μι θες;
γιατί μωρό μ', μι διώχνεις;

Ιγώ κοντά σου στέκομαι,

ιγώ θα σε στηρίξω!
*

-Αι στο καλό σ' Τζαφέρη μου

Εγώ άλλον θα πάρω!

Τον Γιώργη, τον λεβεντονιό

το Γιώργη τς Μαργαρίτας!

Εσύ πάρε τον Αδωνη

πάρε και τον Βαϊτση

τι εγώ δεν παίζω με πιδιά

που μι βουτάν τα ζά μου!

Το ακουν τα ζα κι σκιάζονται,

τ΄ ακούν τα ζα και κλαίνε!

που χουν τέτοιους τσομπάνηδες

να τους κουμανταρίζουν.

Που τους αρμέγουν,

τους μαδούν,

τους τρώνε,

τους βαράνε!

κι ουτε σταλιά τους νοιάζονται,

ουτε τσ' υπολογίζουν!

Στην οδό 4ης Οκτωβρίου...

Πράσινη, ποικιλμένη,παλιά, με τη σκουριά στα τείχια που την στηρίζουν ραγισμένα και σκαμμένα, από του καιρού το πέρασμα… Και τ΄ άσπρο τους το προτινό , χλωμό και λεκιασμένο…Τα κρινάκια μπροστά της, στόλισμα και παρηγοριά στο τώρα… κι ελπίδα στο μετά… Πόσο ακόμα θα υπάρχουν να σηματοδοτούν με την ομορφιά τους και την σημειολογία τους, το μελλούμενο; Στέκομαι μπροστά της και τη κοιτώ…Θέλει φρεσκάρισμα το χρώμα της, να βγει ο τσίγκος που κρύβει τί υπάρχει πίσω της…

Πρέπει να σμπρώξουν για να μπουν,… και μπαίνοντας, τί άραγε θα ‘βρουν; Ποντίκια, αράχνες ;… κι αρουραίους ; Που ήρθαν να συντροφέψουν τους παλιούς, που ήρθαν και κρύφτηκαν εδώ, πηδώντας από άλλο καράβι;Υπάρχει άραγε πίσω απ’ αυτήν την πόρτα η αρχοντιά που «αγόρασαν» θαυμάζοντάς την;…να δίνει προοπτική σε ένα παρελθόν που το Παρόν μας το κάνει Μέλλον, ένα Παρελθόν, που ήταν αιτία να σφραγιστεί και να υποστεί τις φθορές του χρόνου; Ή θα βρωμιστεί ξανά από τις σκουριές που θα της σταλάξουν τα στολίσματά της;

Πόρτα κλειστή, που σύντομα- λέν’- θ΄ανοίξει.
Σιγά στο κεφαλόσκαλο που έχει πια σαπίσει…
Ίσως το βάρος που ‘ρχεται,
να μη μπορεί ν΄ αντέξει…
Και στων σκοπών των μυστικών,
…σαν τ΄ άσπρο κρινολούλουδο
……να μαραθεί, να πέσει!!!!

Τσέ...ΠαγκΟσμιοι ήρωες...παγκΟσμίων ημερών...

Ένας ήρωας "κατασκευή", για μύθους και παράμυθους.
Κοινός παρονομαστής στις διαιρέσεις που καταστρώνουν οι ...Καταστρωτές!
Γεμίζοντας τα μυαλά με τα απόνερα της ηλιθιότητας ή της αγαθοσύνης μια γενιάς, που αν δεν ξεγελάστηκε, ή πουλήθηκε ή πρόδωσε την ίδια της την πατρίδα.

Φκιάνοντας μακελάρηδες και ψιλοβαρεμένους αστούς, είδωλα και σημαίες!
Στην ιδέα πάντα -όσο κι αν δεν το καταλαβαίνει κανείς- της παγκΟσμιας, συλΛογικής αποδοχής!
Έστω κι αν φαινομενικά είναι -η μάλλον ήταν- εναντίον του υποτιθέμενου ...Αμερικάνιου εχθρού.

Όταν μπορεί να συγκεντρώσει και να χειραγωγήσει μεγάλες μάζες ενεργοποιώντας παφλόφεια ανακλαστικά, εναντίον κάθε "εχθρού" που σταμπάρει ο γνωστός ΠολυΠρόσωπος Ιανός επιδιώκοντας την παγκόσμια διακυβέρνηση, τον νοιάζει άν το καταφέρνει σήμερα μ΄ έναν ΤΣΕ ή χθές μ΄ ενα Χίτλερ ή μ΄ έναν Στάλιν, ή αύριο μ΄ ένα άλλον;

Αν θ'ελουμε ήρωες να γίνουν σύμβολα, ας διάλεξουμε, όπως παλιά, έναν Έλληνα.

Η Ελλάδα στους Έλληνες ήρωες ,ε Φίλε, που έλεγε και ο προσφιλής σου Ανδρέας!

Κι άσε τα "παγκόσμια σύμβολα" μαζί με τις "παγκόσμιες μέρες του τέτοιου και της τέτοιας", να αντικαθιστούν σιγά σιγά, τις γιορτές που τιμούσαν η μάνα σου και η γιαγιά σου!

Σκέψου πάλι όσα η αριστερότητα σου "επέβαλε" στην συνείδησή σου και τα "δημοκρατικά σου ανακλαστικα" , αυτή που την βλέπω να μισοξυπνάει σ΄ ό,τι αφορά την Κύπρο και κάπου κάπου-μ΄ ένα κρυμμένο χασμουρητό- και την Ελλάδα.