Κότες...ΠεπτωΚότες!!!

Γυμνοί! ΠεπτωΚότες!

Τι σημασία έχουν τα λόγια....

Τα πολλά λόγια, λεν, είναι φτώχεια!

και μείς είμαστε πολύ φτωχοί,

για να βγάλουμε άχνα!

Πρηνείς....

Kαλέσαμε στην χώρα μας τους γύπες,

ξαπλώσαμε μονάχοι κατά γής...

και κάναμε οι ίδιοι τα κουφάρια,

ακούνητοι, αμίλητοι,

Πρηνείς...

Ξανά!!!!

Την φόρτωσα την βάρκα μου Ελπίδες

και ζύγιασα τα έρμα της καλά,

στη μοίρα μου την γύρισα την πλάτη

και τα ‘λυσα του κάβου τα σκοινια.
Ανοίχτηκα στων πέλαγων τις στράτες,

ερέτης με τα χέρια μου κουπιά,

να χτίσω στις ελπίδες μου παλάτια,

να κάνω την Σκλαβιά μου, Λευτεριά!

Μα ζύγωσαν γεράκια και μ’ αρπάξαν,

με πέταξαν σε τρύπες σκοτεινές,

την βούλιαξαν την βάρκα μου, την σπάσαν,

Αλήτες, που ντυθήκαν λυτρωτές...

Σκλαβώθηκα στης Χώρας μου τ αμπάρια,
επαίτης, με τα χεριά αδειανά,

δεν έκτισα στα όνειρα παλάτια,

δεν γίνηκε η Σκλαβιά μου, Λευτεριά!
Δεν κλαίω πια, έχουν στερέψει

τα δάκρυα κι η πίκρα στη καρδιά...

Δεν σκύβω, μη νομίζουνε, γελιώνται!

Mαζεύω…Από κάτω…Σιωπηλά…

Μαζεύω πεταμένα ξυλαράκια...

Tην βάρκα μου θα κτήσω, ΕΓΩ, ξανά!

Ωδή στο ...καζανάκι!

Εν χρω κεκαρμένος...

Εν χρω κεκαρμένος

Εν χρώ κεκαρμένος θα γυρίσεις ….
Εν χρώ!
Με το βλέμμα σου άδειο
και το πρόσωπο κρύο,
Ωχρό!
*
Στους διαδρόμους του κόσμου
γυρνάς…
Τους μιλάς και δειλά, σαν χαμένος
γελάς!
Σε φιλούν και στον ώμο στοργικά
σε κτυπούν…
Σαν τα όρνια, μ’ ανοιχτά τα φτερά,
που σιμώνουν πεσμένους,
τις σάρκες περιμένουν να σκίσουν
το μεδούλι να πιουν!
Ένα μόνο ζητάνε να δουν!
Πεθαμένους!

Εν χρω κεκαρμένους!

*
Σε κοιτώ!
Σε λυπάμαι!
- Είσαι εκεί γιατί έτσι μπορείς
ή
γιατί σ΄ έχουν βάλει ΑΥΤΟ να το κάνεις;
Σε ρωτώ μεσ΄ στα μάτια κοιτώντας τα άδεια…
Και αυτό που θωρώ με τρομάζει
Σε κοιτώ...
Σε φοβάμαι!

Το '21 και το Σήμερα... Τότε αγώνας για ελευθερία... σήμερα αγώνας και θυσίες για την ...Ελληνοτουρκική φιλία

Αυτός πάλεψε, μάτωσε και παρέδωσε κράτος ελεύθερο. Μέρες που είναι τοτε,το '21.

Σήμερα....
Η Εξωτερική πολιτική και διαχείριση της εθνική ισχύος στη Ελλάδα, όπως την καθόρισε η μεταπολίτευση, παραδόθηκε ενοχικά και άνευ όρων στους πραγματιστές και στους ρεαλιστές.

....έβλεπα ένα αφιέρωμα για τον Καραμανλή, στο Σκάι.

Σ'ένα σημείο που αφορούσε την προσπάθεια του να ενταχθή η Ελλάδα στη ΕΟΚ κι ενώ αντιμετώπιζε την άρνηση των Ευρωπαίων και ιδιαίτερα των Άγγλων -εντελώς πρωτοφανές ε;- σε σχέση με τις Ελληνοτουρκικές διαφορές, πήγε και συνάντησε τον Ετσεβίτ στην Ελβετία, άρχισε -λέει- ο Ελληνοτουρκικός διάλογος και έτσι, υπεχώρησε η αντίδραση και φτάσαμε στο Ζάππειο να υπογράφουμε το '77 την ένταξη.Μετά ήρθε εκείνος ο Νοέμβρης του 87 που οδήγησε στο Νταβός, η Μαδρίτη, το Ελσίνκι και η άνευ όρων παράδοση του Υπουργείου Εξωτερικών στην αρχή ότι

"υπεράνω των νόμων, των Συνθηκών, των αποφάσεων του ΟΗΕ, του διεθνούς δικαίου και των νόμων που διέπουν το Παγκόσμιο στάτους στο αέρα και στη θάλασσα,

υψηλότερο και τιμιότερο

είναι η εξυπηρέτηση-από μας πάντα- της Ελληνοτουρκικής φιλίας".

Στην ποδιά της έπεσαν χαζοί σαν τον Σιαλμά, τους Καραθανάση, Βλαχάκο,Γιαλοψό, στα Ίμια, σαν τον Ηλιάκη, τον Μπατσαρα....
Και με την ποδιά αυτής της Φιλίας, σκούπισε τα "δάκρυα" για το χαμό τους ο Πάγκαλος, που ζήταγε από τον Ναύαρχο Λυμπέρη να πεί ότι την πήρε και την σήκωσε την Σημαία στα Ιμια, ο ...αέρας!

Αυτή η …υπέρτατη αξία, έκανε τον Σημίτη να ευχαριστεί τους Αμερικανούς και τον Κλίντον στα απομνημονεύματά του να γελάει, για τα γίδια και τα πρόβατα που έσωσε ένα βράδυ στο Αιγαίο...Στη θωριά της, τρέμοντας ο Στεφανόπουλος και «θρηνολογώντας», χωρίς να ρωτήσει αυτόν που επέλεξε τον αγώνα και τη υπεράσπιση όσων τον έταξε η πατρίδα του να προφυλάξει,
-για να μην υπάρξουν άλλα λέει- θύματα, εισηγήθηκε την προσφυγή στη Χάγη για τον επανακαθορισμό των Κυριαρχικών Δικαιωμάτων ενός κράτους, που τα κέρδισε με αγώνες και αίμα.Για τη «Ελληνοτουρκική φιλία» ρε γαμώτο!!
Αυτή η "διαχείριση" δοκιμάστηκε και έφερε τα αποτελέσματα που «καμαρώνουμε» σήμερα.
Ηγεμόνες στο Αιγαίο και μεραδάτορες όσων διεκδίκησαν. Αυτών που η δικιά μας κοιμωμενη και αποκαμωμένη ηγεσία, παρεχώρησε αμαχητί! Ελπίζοντας το Άλλοθι της Χάγης. που ουτε κάν καταδέχτηκαν να της παραχωρήσουν οι ηγεμόνες!

Χαμένοι σε όλα τα επίπεδα και με όλους τους αντιπάλους.

Με όποιον εισηγείται την αξιοπρέπεια και το δίκαιο, ταμπελωμένο ως εθνικιστή και φασιστόμουτρο.

Οι «υπάλληλοι» άλλαξαν, οι πάτρωνες ίδιοι και, όπως είδαμε με τα πρόσφατα τα Μοναστηριακά, οι πολιτικοί μας όλων των παρατάξεων, πλήν ελαχίστων, διεκδικούν όχι ως «δορύλατοι» αλλά ως «δολαρΗλατοι» τα προνόμιά τους και τις εξαρτήσεις τους, δηλώνοντας υποταγή στους «αφεντάδες» τους... Εναντι αδράς αμοιβής!

Οι βουνίτσες! κι ου Αρχοντας ου Κουτρωνιάς!

Γιατι καμμια φορα η Ιστορια επαναλαμβανεται σαν φαρσα...

 

Αν το δεις αναλογικά -γιατί η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα- η μεθόδευση της διαδοχής από την κατηραμένη (Νδ), στο φερέλπιδον(ΠΑσοκ) είχε στοιχεία …επαράτου!

…2-3 χρόνια "εξεγέρσεων", μπάχαλου, καταστροφών, ΦΟΒΟποίησης, με θύματα το ιστορικό κέντρο, την Οικονομία του εμπορίου και της πολιτισμικής επαφής , την περιφεριοποίησή του, την δαιμονοποίησή του, την κατάληψή του τελικά, από …πολυπολιτισμικούς στρατούς,

….εξευτελισμός του πολιτικού κόσμου με ένα Καραμανλή, πάλι, σε άλλο κάδρο βέβαια (δεν ήταν …Παρών ο Γκοτζαμάνης, αλλά μια χαρά εξυπηρέτησε ένας… Κορκονέας!)… το 1-1-4 "ντύθηκε"την κατάργηση ;ή όχι του άρθρου 16,

…Μια, ονόματι ΚΑΙ Μητσοτάκη -πάλι γελάει η ιστορία -κι η αποστασία στα τώρα, γίνεται κομματοπειθαρχική …αποπομπή,

…Σκάνδαλα, Rώσοι, Κίνδυνος για τα …Αμερικανικά συμφέροντα, υπερασπιστές τους -εκεί που δεν τους περιμένεις!

…Εμπρησμοί μετά φόνων, Πέμπτη, Έκτη -θα σε γελάσω- Φάλαγγα, εσωτερικό μέτωπο, Κανάλια πλέον στον …ανένδοτο, -Ο Λαμπράκης πέθανε αλλά παρεμπιπτόντως η μαμά του... ζει-

…Οι τούρκοι εκεί, δυνατότεροι από ποτέ, η Κύπρος εκεί, παραδομένη όσο ποτέ, έτοιμη σα ώριμο φρούτο να φτιάξει πολλές μαρμελάδες με σιρόπια πετρελαίου,

….ο Χριστόφιας, ως ρόλος, στον ίδιο με τον προηγούμενο …Στάλιν της Μεσογείου, στο πιο δουλοπάροικον, στο  πιο μικρό, στο πιο ουτιδανό, πιο του κομπάρσου-σερβιτόρου, τέλος πάντων…

- Πορτοκαλάδα θέτε; Δεν θέτε! Λεμονάδα;

…Η …Βλάχου της εποχής, να φωνάζει για σωτήρες , μετεμψυχωμένη στον …Μητσοτάκη, όταν έλεγε στο Παπαχελά πως "πρέπει να πάμε πίσω! Ο Έλληνας πρέπει να φτωχύνει!"
Άσε πια για …Τσιριμώκους και …Γαρουφαλιάδες! Άπαντες παρόντες στο Ριμέικ!

Οι "σωτήρες"- αυτή την φορά- έμαθαν από τα λάθη τους, άσε που σχεδιασμοί σαν του Κίσινγκερ έζησε ο… Νους να τους δει να ολοκληρώνονται! Πήγαν με το νόμο!

Εκλογές!

Έκαναν την διαφορά(11 μονάδες!), "έχασαν" τα "λεφτά που υπήρχαν" σε μια νύχτα (4-5 Οκτωβρίου, συγκεκριμένα, στο συνέδριο του ΔΝΤ στην Κωνσταντινούπολη-Ιστανβούλ), κατήργησαν -αυτή την φορά ανάποδα ε!- ό,τι προσδιόριζε το "εθνικό/η", (και ως προσδιορισμός ενοχλεί!), κατήργησαν την… Μακεδονία, το… Αιγαίο, την… ναυτιλία, ως υπουργεία,

πέρασαν το μεταναστευτικό,τον Καλλικράτη, το Μνημόνιο, τον… 25ο μεσημβρινό -αφού κατάφεραν να κάνουν "ζήτουλες χρημάτων και συμφέροντος" τους υπερασπιστές του 27ου-, στείλαν την… Κοκλα στην Θράκη, έβαλαν την Δραγώνα στο πΑϊδίας-έτσι για να μην χάσω επαφή με τα παλιά το βάζω-...

Κι άλλα κι άλλα!

Προσφάτως είδαμε και την… Συμβουλευτική να συνεδριάζει στην ΒΟυλή και να ψηφίζει το Ασφαλιστικό…

Τα "κεκτημένα", το "δίκαιο του εργάτη", τα… αποτελέσματα του "ταξικού αγώνα" και άλλα φληναφήματα, έλαβαν τέλος! Γκέϊμ Οβερ!

Κι η πλάκα είναι, ότι ο Λαός αντιδρά πάλι όπως τότε!

Χωρίς καμιά αντίδραση ουσίας.

Κουρασμένος, ταλαιπωρημένος ,καμένος, φοβισμένος, «παιδαγωγημένος» από τους προστάτες του και τους… ηγήτορες της διαρκούς… οργής του, εκπαιδευμένος πια από την κούνια, ο κυρίαρχος λαός, ονειρεύεται περισσότερο το ντάνσιγκ γουιθ δε σταρς και προσυπολογίζει ώς πιθανό-σιγά τα ωά των κοτών-, για την… ενίσχυση του εισοδήματος «λειτουργίες και δράσεις» που συντηρούσαν οικογενειακούς προϋπολογισμούς σε γνωστούς παραδείσους εφαρμογής των οραμάτων σφυροδρεπάνιων η αμερικάνιων νοσταλγών, στα ξενοδοχεία, τις μπάρες και τα στενά σοκάκια!
Αντε και με την νίκη!

Αραγε, πάλι, μια… "εθνική καταστροφή " θα φέρει την… απελευθέρωση;

Ποιοι θα είναι οι … νεοαντιστασιακοί που θα πάρουν… σύνταξη και οφίτσια στα χρόνια που δεν θα ζήσω;

Οι …κροτιδοφόροι ή οι… καναπεδάτοι;

Κρίμα στα όμορφα αυτά, καθαρά μάτια ,παιδιών που πηδάνε στη σκηνή να δηλώσουν παρουσία, χωρίς να ξέρουν ουτε τον σκηνοθέτη, ουτε τον παραγωγό, ούτε το τέλος του έργο που συμμετέχουν!

Κομπάρσοι και κομπαρσίτες!

Κολλιτσίδες ...και ...Τσιμπούρια!

Έχετε ακουστά για τις κολλιτσίδες και τα τσιμπούρια;

... οι κολλιτσίδες είναι φυτά…Υπάρχουν 5-6 είδη από αυτές.

Ένας υπέροχος τρόπος της φύσης να μεταφέρει το γόνο της μακριά, όπου τις πάνε οι μπλούζες μας, τα μαλλιά μας, τα παπούτσια μας.

Κολλάνε επάνω μας και με τις δρασκελιές μας, με την απροσεξία μας, την ανοχή μας, τις πάμε στο σαλόνι μας, στην τραπεζαρία μας, στην κρεβατοκάμαρα μας.

Τις πάμε γενικά μακριά, πολύ μακριά από κει που, τυπικά , θα έπρεπε να είναι!

Εκτός των κολλιτσίδων βέβαια, είναι και τα τσιμπούρια!

Που έτσι και κολλήσουν πάνω μας, τα παράσιτα, απομυζούν, τρώνε το κρέας, φτάνουν να ρημάξουν τη ζωή!

Έτσι και τα βρεις, αν δεν τα βγάλεις ζωντανά και χειρουργικά, με πόνο και μια κι έξω ,θα είναι εκεί να μαγαρίζουν τη ζωή σου!

Τσιμπούρι ή κολλιτσίδα, δεν έχει σημασία!

Δεν είναι στολίδια και γι αυτό, μα έτσι, μα αλλιώς τα πετάμε! Οικιοθελώς δεν θα φύγουν ποτέ!

Και αυτό που βλέπω εγώ στον Αντώνη, είναι τα τσιμπούρια, οι κολλιτσίδες και οι κισσοί που έχουν πιάσει σειρά!

Και λίγο λίγο σκαρφαλώνουν.

... είναι και ψηλός ο άτιμος!

Μαζί του θα φτάσουν μακριά!

Καλή και στα τσακίδια Χρονιααααααααααά!

Καλή Χρονιά και Γρήγορα η επομένη!