Ηταν που λες φίλε μου δυο ξανθιές πάνω σ΄ ένα δένδρο...
Κάθονταν σ΄ ενα τρανό κλαρί
και με ένα πριόνι στο χέρι η κάθε μια,
χρατσα χρουτσα, χράτσα χρούτσα,
το πριόνιζαν.
Περνάει από κάτω ο Μητσοτάκης;
η Ντόρα; ο Γιωργάκης;
Ο Αλαβάνος; Ο Κωστάκης;
ο Τσούπρας;
Ο Λιάκος; ο Σωμερίτης; ο Καρκαγιάννης;
ο Τσουλουφας; ο Αλβάρο;
η Κοντολίζα;
Θα σε γελάσω!
-Τι κάνετε καλε κει πάνω; Θα πέσετε!!!
Χρατσα χρουτσα, αυτές, τον χαβά τους!!!
Ε, έφτασε η στιγμή...
Εκείνη η Στιγμή η μπαγάσω που ορίζει το χρόνο.
Με το πρίν το αγύριστο,
με το παρόν το ορατό,
και το μετά το αόρατον και προδιαγεγραμμένον...
******
!!!!!!!!!!!!Ε Π Ε Σ Α Ν!!!!!!!!!!!!!
******
Έτυχε κείνη την στιγμή να ξαναπερνάει από μπροστά τους ο Μιτσοτάκης;
η Ντόρα; ο Γιωργάκης;
Ο Αλαβάνος; Ο Κωστάκης;
ο Τσούπρας; ο Σημίτης;
Ο Λιάκος; ο Σωμερίτης; ο Καρκαγιάννης;
ο Τσουλουφας; ο Αλβάρο;
η Κοντολίζα;
θα σε γελάσω!
*
Κρατώντας τον πονεμένο τους πισινό,
με σπασμένα τα ποδάρια τους,
μακελεμένα τα μούτρα τους,
αναφώνησαν εκστασιαμένα οι τρείς(!) ταλαίπωρες ξανθές:
***
-Ο/η Μάντη(ι)ς, Ο/η Μάντη(ι)ς!!!!
***
....για να θυμηθούμε και τα της ευγενίας!!!Και τα βιβλία της Ιστορίας!
Της Ρεπουσίας!
****
Αυτά!!!
*****
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου