Τρίτη 18 Μαρτίου 2008

...το ΧΑΛΙ μας το Μαύρο...


στο ΧΑΛΙ βάλτε εσείς τον τόνο....



...Είχαν για δείκτη των θέσεών τους στην Θεσσαλονίκη, εκεί που θα έβγαινε η γνωστή «Οικογενειακή Φωτογραφία των Βαλκάνιων ηγετών», τις σημαίες των κρατών του καθενός...

Χαλάκι οι σημαίες... για τις πατούσες εκείνων που, υποτίθεται, έπρεπε να τις τιμούν...

Ο Τούρκος Πρωθυπουργός μόλις το βλέπει σκύβει, σηκώνει την σημαία της χώρας του, την καθαρίζει και την δίνει σ΄ ένα παρατρεχάμενό του...

Χαμογελώντας και κοιτώντας τον δικό μας...

Που με το γνωστό στύλ και τα χέρια σταυρωμένα μπροστά , ποδοβολάει με τα

ποδάρια του, πάνω στην έρμη γαλανόλευκη που χάνεται από κάτω τους...

Σχόλιο του Πρετεντέρη....

"Ο Τούρκος πρωθυπουργός το πήρε είδηση, πριν πατήσει πάνω στην σημαία του...Φανταστείτε τί θα πάθαινε από τους στρατηγούς, αν το έκανε!"


Φαντάστηκα....


Το αντίπαλον δέος ....

Που εμείς δεν το έχουμε...


Κανέναν δεν ντρέπονται και δεν φοβούνται πλέον...


Κανένας...

Αν δεν έχουμε βαρβάρους, μήπως πρέπει να τους εφεύρουμε;

Κοιμισμένες συνειδήσεις, Βαρβικώτηδες δικαιωμένοι, Αναρχοαυτόνομοι που το καλόπανο το καίνε κάθε μέρα, Μπουρδολόγοι , Εβριθιγκιώτες και Εβριθιγκιώτισσες....

Πάλι μερικοί εύκολοι κριτές, θα κρίνουν και θα καταγγείλουν ...

Μακάρι να βρεθούν καλλίτερα έρμα, μακάρι να έχουν το θάρρος να είναι έρμα...Αλλά όλοι τρέμουν τις ..Ιώσεις...και τις μεΙώσεις...

Το ΧΑΛΙ σας το Μαύρο.Πατήστε το...